Stomp geweld

hammer
Nieuwsbericht gepost op 28/11/2019

Licht stomp geweld

Licht stomp geweld omvat verwondingen zoals ecchymosen, hematomen en kneuzingen.

Ecchymose en hematoom

                         

Door een kneuzing barsten kleine bloedvaten in de huid tot in het onderhuids vetweefsel zodat er zich een oppervlakkige subcutane bloeding vormt. (Foto links). De ecchymose verandert ook geleidelijk van kleur (gedurende zes tot acht dagen) en verdwijnt volledig na ongeveer een twee à drietal weken. De ouderdom van een ecchymose op basis van kleur bepalen is risicovol bij onder meer ouderen en kinderen omdat zij een brozer onderhuids vetweefsel hebben. Een hematoom is een met bloed gevulde ruimte, bv. een bloedbuil. De ouderdom van een hematoom wordt bepaald via histologisch onderzoek. Zowel ecchymosen als hematomen zijn onderhevig aan de zwaartekracht en zullen zich dus verplaatsen (bv. van het voorhoofd naar het oog). (Foto rechts)

Onder licht stomp geweld wordt een bloeduitstorting verstaan. Deze kan twee vormen aannemen: ecchymosen en hematomen.


Kneuzingen


Bij kneuzingen (contusio) wordt de huid, op de plaatsen waar er onderliggend bot is, als het ware opengespleten (laceratie) (Foto rechts). Er is wel een uitzondering: bij een kneuswonde op de buikwand, zal de huid niet barsten omdat de druk veroorzaakt door het voorwerp er voor zal zorgen dat de buikwand inwaarts geduwd wordt. Hierdoor zal een deel van de kinetische energie worden opgeslorpt. 

Beetwonden worden ingedeeld onder kneusverwondingen. Ze kunnen door mens of dier worden veroorzaakt. Men treft deze verwondingen ook aan bij bv. lustmoorden, of bij verdediging tegen agressie, of bij (kinder)mishandeling. Karakteristieken van bijtwonden: bovenste tandenrij is zichtbaar op de huid, in het midden zijn er kleine bloedinkjes (ecchymosen), en tot slot geeft de onderste tandenrij een lineair patroon weer. Indien speeksel aanwezig, kan men dit preleveren met het oog op een DNA-analyse. 


Zwaar stomp geweld

Zwaar stomp geweld gaat van breuken, ontwrichtingen, verbrijzelingen tot het kneuzen, scheuren en barsten van inwendige organen. Ik beperk me tot schedelfracturen.

Buigingsbreuk en barstingsbreuk

Bij schedelfracturen kan men een onderscheid maken tussen enerzijds buigingsbreuken en anderzijds barstingsbreuken. Beide kunnen samen aanwezig zijn. Men kan stellen dat in het algemeen een buigingsbreuk ontstaat wanneer het trefvlak klein is (bijvoorbeeld impressiefracturen door hamerslagen). Een barstingsbreuk ontstaat als de schedel tussen twee tegengestelde krachten wordt geprangd. Het trefvlak is dan breed en groot. Barstingsbreuken zijn steeds tamelijk omvangrijk en zullen een groot deel of bijna geheel de schedelomtrek in beslag nemen. Men vindt dit type van breuken voornamelijk bij auto- en motorongevallen. Eveneens treft men deze aan als een persoon van een grote hoogte valt, al-dan-niet ten gevolge van autokabalesis. Mogelijk kan men ook intracraniale bloedingen en hersenletsels aantreffen.


Cover photo credit: Stephen Mitchell


Photo credit ecchymose : H. Alyammahi

Photo credit laceration : https://webpath.med.utah.edu